استارتاپ چیست؟ | راهنمای کامل راه‌اندازی استارتاپ موفق در ایران 2025

استارتاپ یعنی یک کسب‌وکار نوپا که معمولاً با ایده‌ای نوآورانه وارد بازار میشه و به‌دنبال رشد سریع و حل یک مشکل مشخصه. فرقش با کسب‌وکار سنتی اینه که معمولاً مقیاس‌پذیر و قابل گسترشه.

✔ فرق استارتاپ با شرکت‌های معمولی چیه؟

• مقیاس‌پذیری بالا
• ریسک زیاد در مقابل پاداش بالا
• تمرکز روی نوآوری و حل مشکل خاص
• تأمین سرمایه از منابع مثل سرمایه‌گذاران جسور (VC)

✔ مراحل راه‌اندازی استارتاپ موفق

1. پیدا کردن مشکل واقعی در بازار
2. ارائه راه‌حل متفاوت (و ترجیحاً دیجیتال)
3. ساخت نمونه اولیه یا MVP
4. بررسی بازخورد مشتری‌ها

5. جذب سرمایه و توسعه تیم

✔ آیا برای راه‌اندازی استارتاپ باید حتماً برنامه‌نویس باشید؟

نه الزاماً! خیلی از بنیان‌گذاران موفق استارتاپ‌ها خودشون برنامه‌نویس نبودن، اما افراد متخصص رو جذب کردن. مهم‌ترین چیز، درک نیاز بازار و ساخت تیم خوبه.

✔ چطور ایده‌مون رو به یک استارتاپ واقعی تبدیل کنیم؟

با تست ایده، ساخت نسخه اولیه، سنجش بازخورد و اصلاح مسیر. این چرخه باید دائماً تکرار بشه.

✔ از کجا سرمایه جذب کنیم؟

• سرمایه‌گذاران فرشته (Angel Investors)
• شتابدهنده‌ها
• سرمایه‌گذاران جسور (VCها)
• جمع‌سپاری سرمایه (Crowdfunding)

✔ ۵ اشتباه مرگبار که باید ازشون دوری کنی!

1. شروع بدون شناخت بازار
2. تیم نامناسب
3. نداشتن مدل درآمدی مشخص
4. تعلل در عرضه اولیه
5. نادیده گرفتن بازخورد مشتری

چطور یک استارتاپ کار می‌کند؟

از لحاظ کلی، یک استارتاپ شبیه به هر شرکت دیگری کار می‌کند. گروهی از افراد با هم همکاری می‌کنند تا محصولی یا خدماتی را بسازند که مشتریان خریداری کنند، اما چیزی که یک استارتاپ را از دیگر کسب‌وکارها متمایز می‌کند، روش انجام این کار است.

شرکت‌های معمولی چیزهایی را که قبلاً انجام شده است، تکرار می‌کنند، برای مثال صاحب یک رستوران ممکن است اقدام به راه اندازی یک رستوران زنجیره‌ای بصورت فرانچایز کند، یعنی آن‌ها از یک الگوی موجود در مورد نحوه عملکرد یک کسب‌وکار در حال استفاده هستند.

اما یک استارتاپ به دنبال ایجاد یک الگوی کاملاً جدید است. در صنعت غذا، این ممکن است به معنای ارائه کیت‌های غذا، مانند «پک دیزی» یا «سینی غذا» باشد تا همان چیزی را که رستوران‌ها ارائه می‌دهند (غذایی که توسط یک آشپز تهیه شده است).

استارتاپ‌ها به دنبال سرعت و رشد هستند

عامل کلیدی دیگری که استارتاپ‌ها را از دیگر شرکت‌ها متمایز می‌کند، سرعت و رشد است. استارتاپ‌ها هدفشان این است که ایده‌های خود را بسیار سریع توسعه دهند. آن‌ها اغلب این کار را از طریق فرآیندی به نام تکرار انجام می‌دهند که در آن، محصولات یا خدمت را به طور مداوم با استفاده از بازخوردها و داده‌های بدست آمده، بهبود می‌بخشند. معمولاً، یک استارتاپ با یک چارچوب اولیه از محصول به نام محصول حداقلی قابل عرضه (MVP) شروع می‌کند و آن را تا زمانی که برای ورود به بازار آماده شود، آزمایش و بازبینی می‌کند.

چطور استارتاپ‌ها موفق می‌شوند؟

در حالی که بسیاری از استارتاپ‌ها در نهایت شکست می‌خورند، اما همه آن‌ها اینطور نیستند. برای موفقیت یک استارتاپ، عوامل زیادی باید دست به دست هم بدهند و به سوالات کلیدی پاسخ داده شود.

Ξ آیا تیم به ایده خود شور و اشتیاق وسواس‌گونه‌ای دارد؟ همه چیز به اجرای درست ایده برمی‌گردد. حتی یک مفهوم فوق‌العاده و جذاب هم ممکن است نتواند مخاطبان خود را درگیر کند، اگر تیم آماده مشتاق و آماده باشد هر کاری برای حمایت از آن انجام دهد.

Ξ آیا بنیان‌گذاران در مورد حوزه فعالیت تخصص دارند؟ بنیان‌گذاران باید در مورد فضایی که در آن فعالیت می‌کنند، همه‌چیز را بدانند و به آن موضوع مسلط باشند.

Ξ آیا آن‌ها مایل به صرف زمان زیاد هستند؟ کارکنان اولیه استارتاپ‌ها اغلب برنامه‌های کاری فشرده‌ای دارند. یک نظرسنجی در سال 2018 توسط مت‌لایف نشان داد که صاحبان استارتاپ‌ها روزهای کاری 14 ساعته یا بیشتر دارند. اگر تیمی مایل نباشد بیشتر ساعات بیداری خود را وقف ایده‌ خود کند، ممکن است برای شکوفایی مشکل داشته باشد.

Ξ چرا این ایده و چرا اکنون؟ آیا این یک ایده جدید است و اگر هست، چرا مردم قبلاً آن را امتحان نکرده‌اند؟ اگر جدید نیست، چه چیزی تیم استارتاپ را به صورت منحصر به فرد قادر می‌سازد تا رمز آن را کشف کند؟

Ξ بازار چقدر بزرگ است؟ اندازه بازار یک استارتاپ، مقیاس فرصت آن را تعریف می‌کند. شرکت‌هایی که وسواس زیادی روی فناوری‌های خاص دارند، ممکن است از رقبای خود پیشی بگیرند، اما تا چه حدی؟ بازارهای خیلی کوچک ممکن است منجر به مالیاتی شوند که به اندازه کافی برای زنده ماندن بزرگ نیستند.

اگر یک استارتاپ بتواند به تمام این سوالات پاسخ دهد، ممکن است بتواند بخشی از 10 درصد شرکت‌های اولیه ای باشد که زنده می‌مانند.

تعریف پیچیده تری از استارت آپ

شرکت نوپا، نوآفرین یا استارتاپ (startup، کوتاه‌شده startup company) به یک شرکت یا کسب‌وکار گفته می‌شود که معمولاً به تازگی و در نتیجهٔ کارآفرینی ایجاد شده‌است، رشد سریعی دارد، و در جهت تولید راه‌حلی نوآورانه و دوام‌پذیر برای رفع یک نیاز در بازار شکل گرفته‌است. این شرکت‌ها معمولاً مبتنی بر ایده‌هایی ریسک‌پذیر هستند که مدل کسب‌وکارشان مشخص نیست و بازار هدفشان نیز در حد فرض است. شرکت‌های نوپا می‌توانند در هر حوزه‌ای ایجاد شوند، ولی اغلب به شرکت‌هایی گفته می‌شود که رشد سریعی دارند و در زمینه فناوری (تکنولوژی) فعالیت می‌کنند. اگر چه در تعریف استارتاپ بر این مسئله تاکیدی وجود ندارد که حتماً فعالیت آن در حوزه تکنولوژی یا فن آوری اطلاعات باشد، اما به دلیل اینکه بسیاری از استارتاپ ها در سالهای اخیر، حول این زمینه‌ها شکل گرفته‌اند، گاهی در تعریف استارتاپ به این مسئله هم اشاره می‌شود که استارتاپ باید در حوزه فن آوری‌های نوین فعال باشد.

نا متناسب بودن رشد بالای یک کسب و کار، نسبت به هزینه‌های آن، مقیاس پذیری نام دارد.

آنچه گفته شده به چه معنی است؟ یعنی اگر به فرض درآمد کسب و کار شما نسبت به سال گذشته 10 برابر شده باشد ولی هزینه هایتان ثابت مانده باشد، احتمالا به مقیاس پذیری رسیده اید.یا برعکس، اگر به فرض با 2 برابر شدن درآمد کسب و کار شما، هزینه‌هایتان نیز 2 برابر شود، این کسب و کار مقیاس پذیر نیست (حداقل در آن مقطع). توجه داشته باشید مقیاس پذیر بودن یا نبود ربطی به موفقیت کسب و کار شما ندارد و در حالت دوم سود شما نیز قاعدتا 2 برابر شده و کسب و کارتان رو به رشد و پیشرفت است. ولی مقیاس پذیر نیست.

کسب و کارهایی که مقیاس پذیر نیستند، معمولا خیلی زود به سقف میخورد. رستوران سر کوچه شما فقط ظرفیت پذیرایی از 100 نفر را دارد. اگر آن رستوران بخواهد درآمد روزانه خود را 2 برابر کند، باید یک شعبه دیگر با آشپز، میز و صندلی و گارسون جدید بزند که هزینه هایش نیز 2 برابر میشود. ولی استارتاپی مانند اینستاگرام را در نظر بگیرید که از صفر تا 30 میلیون کاربر را در 24 ماه طی کرد، ارزش یک میلیادر دلاری را از فیسبوک گرفت، ولی کلا 13 تا کارمند بیشتر نداشت. هزینه های اینستاگرام نسبت به رشد و تعداد کاربرانش بسیار ناچیز بود. یا استارتاپ واتس اپ، که 450 میلیون کاربر جذب کرده بود، به قیمت 13 میلیادر دلار فروخته شد و 50 تا کارمند بیشتر نداشت. این شرکت‌ها مقیاس پذیر‌ اند، و دقیقا ارزش بالای آنها هم بخاطر مقیاس پذیری آنها است.

نرم افزار، وب، موبایل، تکنولوژی‌های جدید خیلی می‌توانند به مقیاس پذیری کسب و کار شما کمک کنند. چون یک سایت می‌تواند در ماه اول  به 10 نفر سرویس دهد، همان سایت با سرور های قوی‌تر (که قیمت ناچیزی دارند) می‌تواند ماه بعد همان سرویس را به 10 میلیون نفر عرضه کند. پس استارتاپ‌ها کسب و کارهایی هستند که رشد بالایی دارند و (معمولا از طریق نرم افزار و فناوری) میخواهند به مقیاس پذیری برسند.

توضیح پیچیده‌تر: حالا شاید با خودتان بگویید که چه خوب، اگر می‌شود سرویس با ارزشی ارائه کرد که با هزینه‌های ناچیز میلیون‌ها کاربر داشته باشد، چرا همه استارتاپ نمی زنند؟

چون در حال حاضر هیچ فرمول ثابتی برای راه اندازی و رشد یک سرویس استارتاپی وجود ندارد. هیچ کس نمی‌تواند به شما بگوید که اگر فلان کار را شروع کنید و کیفیت محصولتان خوب باشد، بی شک در ظرف 3 یا 4 سال می‌توانید مثل زاکربرگ دنیا را بگیرید و میلیادر شوید.

همه استارتاپ‌ها در حال جستجو برای پیدا کردن مدل تجاری ای هستند که 1) مقیاس پذیر باشد و 2) مشتریان زیادی جذب آن شود. ترکیب این 2 مورد باعث می‌شود که خیلی از استارتاپ‌ها شکست بخورند. آمار جهانی می‌گوید که از هر 100 استارتاپ 90  تا از آنها شکست می‌خورند، و از 10 تای باقی مانده فقط شاید یکی از آن‌ها به موفقیت استارتاپ‌های معروفی مثل آمازون و فیسبوک و گوگل برسند. اکثر استارتاپ ها هیچ وقت نمی‌توانند مشتریان زیادی را جذب کنند.

احتمال بالای شکست باعث شده است که استارتاپ‌ها به روش‌های چابک و ناب، بیشتر و بیشتر رو بیاورند. بجای اینکه از روز اول شرکتی ثبت کنند و سر سهم شراکت با هم دعوا کنند، یک گروه موقت تشکیل میدهند که از طریق آزمون و خطا، راه‌های مختلفی را امتحان کند. بجای اینکه 6 ماه درب اتاق خود را ببندند و کد بزنند، در ظرف 6 روز یک محصول اولیه ای به تعدادی مشتری عرضه میکنند تا ارزش‌های محصول خود را با توجه به بازخورد مشتریان بسنجند. بجای اینکه طرح تجاری 100 صفحه‌ای تالیف کنند و سعی کنند پنج سال آینده را پیش بینی کنند، در 10 ساعت مدل تجاری خود را بر روی بوم کسب و کار پیاده می کنند و قدم به قدم با مصاحبه با مشتریان اولیه خود، به اعتبارسنجی فرضیات کسب و کارشان می پردازند. استارتاپ‌ها لازم است با برداشتن قدم‌های کوچک‌تر، حساب شده‌تر و با ریسک پایین‌تر جلو بروند.

راه‌اندازی یک استارتاپ، به نوعی هنر و علمی است که به چندین مهارت از جمله تجاری، فنی، رهبری و مهارت‌های ارتباطی نیاز دارد. در ادامه چند مرحله کلی برای راه‌اندازی یک استارتاپ را شرح خواهیم داد:

•  ایده یابی: ابتدا باید به دنبال یک ایده جدید و نوآورانه برای استارتاپ خود باشید. برای این کار، می‌توانید به دنبال مشکلات موجود در بازار باشید و راه‌حل‌هایی برای آن‌ها ارائه دهید.

•  بررسی بازار: پس از شناسایی ایده خود، باید بازار را بررسی کنید تا ببینید آیا محصول یا خدمات شما در بازار قابل قبول است یا خیر. همچنین باید با رقبا، مشتریان و خریداران بحث و گفتگو کنید تا نیازهای آن‌ها را درک کنید.

•  طرح کسب و کار: باید یک طرح کسب و کار کامل و جامع برای استارتاپ خود تهیه کنید. این طرح باید شامل اهداف، استراتژی‌ها، برنامه‌ها، بودجه و منابع مورد نیاز برای راه‌اندازی و رشد استارتاپ باشد.

•  جذب سرمایه: برای راه‌اندازی یک استارتاپ، باید منابع مالی مورد نیاز را تامین کنید. برای این کار می‌توانید از سرمایه‌گذاران فردی و یا سازمانی، تسهیلات بانکی و یا سایر منابع مالی استفاده کنید.

•  تیم سازی: باید یک تیم قوی و متخصص برای استارتاپ خود تشکیل دهید. افرادی که تجربه و تخصص در زمینه‌های مختلف دارند، می‌توانند به راحتی در استارتاپ شما فعالیت داشته باشند.

•  توسعه محصول: پس از تشکیل تیم، باید شروع به توسعه محصول خود کنید. در این مرحله، باید به طور مداوم محصول خود را ارتقا دهید و بر اساس بازخوردهای مشتریان و بازار تغییرات لازم را اعمال کنید.

•  بازاریابی و فروش: برای رشد استارتاپ، باید به بازاریابی و فروش محصول خود بپردازید. باید راه‌هایی را برای جذب مشتریان پیدا کنید و برای افزایش فروش و افزایش درآمد تلاش کنید.

•  رشد: پس از شروع به فروش محصول خود، باید به رشد استارتاپ خود بپردازید. برای این کار باید استراتژی‌های مختلفی را اعمال کنید، مثلاً گسترش بازار، افزایش قابلیت دسترسی به محصول، تقویت برند و...

•  پیگیری: باید به پیگیری و نظارت بر عملکرد استارتاپ خود بپردازید تا بتوانید بهبودهای لازم را اعمال کنید و استارتاپ خود را به موفقیت های بیشتری برسانید.

توجه داشته باشید که راه‌اندازی یک استارتاپ، فرایندی طولانی و پر کار است که نیاز به هوش، استعداد، تلاش و پشتکار دارد.

استارتاپ به شرکت‌های نوپا و در حال رشد گفته می‌شود که با استفاده از تکنولوژی و نوآوری، به ارائه خدمات یا تولید محصولات جدید و نوین می‌پردازند. برخی از انواع استارتاپ‌ها عبارتند از:

•  استارتاپ‌های حوزه تکنولوژی: این استارتاپ‌ها اغلب در حوزه‌های IT، نرم‌افزار، پلتفرم‌های آنلاین، هوش مصنوعی و اینترنت اشیا فعالیت می‌کنند.

•  استارتاپ‌های تولید محصول: این استارتاپ‌ها محصولات جدید و نوآورانه را به بازار عرضه می‌کنند. این محصولات می‌توانند در حوزه‌های مختلفی مانند فناوری، سلامت، ورزش، غذا و... باشند.

•  استارتاپ‌های خدماتی: این استارتاپ‌ها خدمات جدید و نوآورانه‌ای را به بازار عرضه می‌کنند. این خدمات می‌توانند مربوط به حوزه‌هایی مانند طراحی وب سایت، بازاریابی دیجیتال، خدمات رفاهی و سفر و... باشند.

•  استارتاپ‌های اجتماعی: این استارتاپ‌ها با هدف ارتقای شرایط اجتماعی و بهبود جامعه‌ی محلی یا جهانی، خدماتی را ارائه می‌دهند. این خدمات می‌توانند مربوط به مباحثی مانند سلامت، آموزش، محیط زیست و... باشند.

•  استارتاپ‌های فرهنگی: این استارتاپ‌ها در حوزه‌هایی مانند هنر، فرهنگ و ارتباطات فعالیت می‌کنند. این استارتاپ‌ها خدماتی را ارائه می‌دهند که مربوط به بخش‌هایی مانند فیلم، موسیقی، کتاب و... می باشند.

•  استارتاپ‌های سلامت: این استارتاپ‌ها بهبود خدمات سلامت و بهبودی بیماران را هدف خود قرار داده‌اند. می‌توانند در حوزه‌های مختلفی مانند داروسازی، تشخیص بیماری‌ها و خدمات پزشکی به کار برده شوند.

•  استارتاپ‌های خودرو: این استارتاپ‌ها بهبود صنعت خودرو و خدمات مربوط به آن را هدف دارند. این خدمات می‌توانند مربوط به نرم‌افزارهای خودرو، خدمات تحویل خودرو، خدمات اشتراکی خودرو و غیره باشند.

•  استارتاپ‌های بلاک‌چین: این استارتاپ‌ها در حوزه بلاک‌چین و رمزارزها فعالیت می‌کنند. این استارتاپ‌ها می‌توانند برای برقراری امنیت در تراکنش‌های ارزهای دیجیتال، برقراری سامانه‌های پرداخت بر مبنای بلاک‌چین و... استفاده شوند.

•  استارتاپ‌های بازی: این استارتاپ‌ها با هدف ارائه بازی‌های جدید و جذاب فعالیت می‌کنند. می‌توانند در حوزه بازی‌های رایانه‌ای، بازی‌های تلفن همراه و بازی‌های واقعیت مجازی فعالیت کنند.

•  استارتاپ‌های رباتیک: این استارتاپ‌ها با استفاده از ربات‌های هوشمند و تکنولوژی‌های پیشرفته، به حل مشکلاتی مانند اتوماسیون، حفاظت و... می‌پردازند.

به طور کلی، استارتاپ‌ها در حوزه‌های مختلفی فعالیت می‌کنند و در صورت موفقیت، می‌توانند به شرکت‌های بزرگ و بسیار پرسود تبدیل شوند.

هدف اصلی استارتاپ‌ها برای رسیدن به موفقیت و تبدیل شدن به یک شرکت پایدار و پرسود است. برای رسیدن به این هدف، استارتاپ‌ها باید به دنبال پیدا کردن یک محصول یا خدمت نوآورانه با بازاریابی مناسب، جذب سرمایه‌گذار و بهره‌گیری از تکنولوژی‌های پیشرفته باشند.

با توجه به رشد روزافزون رقابت در بازار و اهمیت نوآوری و خلاقیت، استارتاپ‌ها به عنوان محرک‌های اصلی اقتصاد کشورها و بهبود کیفیت زندگی جامعه، به شمار می‌روند.

دنیای استارتاپ‌ها همواره در حال تغییر و رشد است و هر روز شاهد پدیده‌های جدیدی در این حوزه هستیم. در ادامه به برخی از جدیدترین و پرطرفدارترین استارتاپ‌های دنیا اشاره می‌کنیم:

•  كارا: یک استارتاپ ایستگاه خودروی هوشمند است که امکان شارژ خودروهای الکتریکی و ارائه خدمات دیگری مانند تعمیر و نگهداری خودروها را فراهم می‌کند.

•  دیسکورس: یک سامانه مدیریت جامعه برای انجمن‌ها و گروه‌های آنلاین است که امکان بحث، بررسی و مدیریت انجمن‌ها را فراهم می‌کند.

•  لیزر: یک پلتفرم تحویل مواد غذایی است که با استفاده از ربات‌ها، پیک‌های موتوری و سیستم‌های هوشمند، مواد غذایی را در سریع‌ترین زمان ممکن به مشتریان تحویل می‌دهد.

•  راکت‌لاپ: یک پلتفرم آموزشی آنلاین است که به دانشجویان و دانش آموزان این امکان را می‌دهد که با استفاده از روش‌های نوین آموزشی، مهارت‌های خود را ارتقا دهند.

•  اینشورنسی: یک سامانه مشاوره بیمه است که با استفاده از هوش مصنوعی، به کاربران خود پیشنهادات بیمه‌ای شخصی شده و در صورت نیاز، برای آنان بیمه تعیین می‌کند.

•  وندی: یک سامانه پیام‌رسان هوشمند است که از قابلیت‌هایی مانند ترجمه، رمزگذاری، ارسال پیام‌های خود‌تخصیصی و مدیریت محتوای خودکار برخوردار است.

•  Hologram: استارت آپی که یک پلتفرم برای اینترنت اشیا می باشد که برای اتصال دستگاه ها به اینترنت و مدیریت آنها از راه دور خدمات ارائه می دهد.

•  New Age Meats: استارت آپی که با استفاده از کشاورزی سلولی گوشت تولید می کند. (تولید گوشت آزمایشگاهی)

•  Stark: استارت آپی که از هوش مصنوعی برای کمک به کسب و کارها برای بهینه سازی فرآیند خرید و کاهش هزینه ها استفاده می کند.

•  Viz.ai:  استارتاپی که از هوش مصنوعی برای تشخیص و تشخیص سکته در زمان واقعی استفاده می‌کند و امکان درمان سریع‌تر و نتایج بهتر بیماران را فراهم می‌کند.

•  Suki.AI: استارت آپی که یک دستیار صوتی برای پزشکان فراهم می کند و به آنها اجازه می دهد تا با استفاده از دستورات صوتی یادداشت های بالینی ایجاد و مدیریت کنند.

•  Sym : استارت آپی که از فناوری بلاک چین برای ایجاد یک پلتفرم امن و شفاف برای رسیدگی به مطالبات بیمه استفاده می کند.

این تنها چند نمونه از جدیدترین استارتاپ‌های دنیا هستند که در حال توسعه و رشد هستند. استارتاپ‌ها همواره در حال بروزرسانی و توسعه فعالیت‌های خود هستند و هر روز با پدیده‌های جدیدتر و جذابتری در این زمینه مواجه هستیم.

راه‌اندازی یک استارتاپ ممکن است بسیار پیچیده باشد و نیازمند برنامه‌ریزی و بررسی دقیقی از مسائل مختلف است. در ادامه چند مورد از مواردی که باید در نظر گرفته شود، برای راه‌اندازی یک استارتاپ را برای شما لیست می‌کنیم:

•  ایده‌ی کسب و کار: در ابتدا باید یک ایده‌ی کسب و کار داشته باشید. این ایده باید برای شما جذاب و قابل اجرا باشد و بازار قابلیت پذیرش آن را داشته باشد.

•  تحقیقات بازار: قبل از شروع کار باید بازار و نیازهای مشتریان را به دقت بررسی کنید و تحقیقات بازار انجام دهید.

•  برنامه‌ریزی مالی: باید برنامه‌ریزی مالی دقیقی برای استارتاپ خود انجام دهید و بودجه‌ی لازم برای شروع کسب و کار خود را تعیین کنید.

•  تیم: شما به یک تیم موفق نیاز دارید که با شما همکاری کند و بهترین نتیجه را برای شما به ارمغان بیاورد. باید تیم خود را با دقت انتخاب کنید.

•  برنامه‌ریزی بازاریابی: برنامه‌ریزی بازاریابی موثر، کلید موفقیت استارتاپ‌ها است. باید برنامه‌ریزی بازاریابی دقیقی برای محصول یا خدمت خود انجام دهید.

•  شناخت تکنولوژی: شما باید با تکنولوژی‌های مورد استفاده در استارتاپ خود آشنا باشید و بتوانید از آن‌ها به درستی استفاده کنید.

•  ارتباط با مشتریان: برای رشد استارتاپ خود، باید با مشتریان خود در ارتباط باشید و نظرات و بازخوردهایشان را جدی بگیرید و به آن‌ها پاسخ دهید تا بهتر بتوانید نیازهای آن‌ها را درک کنید و خدمات و محصولات خود را با توجه به نیازهای آن‌ها بهبود بخشید.

•  مدیریت زمان: برای موفقیت در استارتاپ، باید مهارت‌های مدیریت زمان خود را به خوبی پرورش دهید و به بهترین نحو ممکن برنامه‌ریزی کنید.

•  برنامه‌ریزی راه‌اندازی: باید یک برنامه‌ریزی دقیق برای راه‌اندازی استارتاپ خود داشته باشید و به تمام جزئیات آن توجه کنید.

•  تجربه‌ی کاربری: برای موفقیت در استارتاپ، باید به تجربه‌ی کاربری مشتریان خود توجه کنید و محصولات و خدمات خود را به گونه‌ای طراحی کنید که تجربه‌ی بهتری برای مشتریان شما به ارمغان بیاورد.

•  قانون‌ها و مقررات: باید با قوانین و مقررات مربوط به کسب و کار خود آشنا شوید و برای پایبندی به آن‌ها تلاش کنید.

•  برنامه‌ریزی برای رشد: برای رشد استارتاپ خود، باید برنامه‌ریزی دقیقی داشته باشید و برای بهبود محصولات و خدمات خود به تلاش بیشتری بپردازید.

این چک لیست به عنوان یک راهنمای کلی برای راه‌اندازی یک استارتاپ است و بسته به نیازها و شرایط هر کسب و کار، ممکن است برخی از موارد اضافی یا کمبودهایی وجود داشته باشد.

•  پس انداز و تامین سرمایه شخصی

  از پس اندازتان استفاده کنید یا تا زمانی که به تامین سرمایه خارجی دست نیافته‌اید، کار روزانه خود را حفظ کنید و بخشی از دستمزدتان را برای تامین مالی استارتاپ خود بکار ببرید.

  هشدار: همه پس اندازتان را وارد کار نکنید، مقداری از آن را برای وضعیت‌های اضطراری نگاه دارید.

•  تامین مالی جمعی

  تامین مالی جمعی راهی عالی برای تمرین ارائه خودتان، شناخت مخاطبان و شناساندن محصول تان است. در صورتی که در تامین مالی جمعی موفق باشید، پیش از آنکه لازم باشد سرمایه گذاران آینده را به سرمایه‌گذاری متقاعد کنید، خود را به عنوان یک محصول پذیرفتی در بازار به اثبات رسانده‌اید.

  هشدار: موفقیت دیگران گمراه‌تان نکند. قرار نیست مثل برخی کمپین‌های موفق تا 500 برابر بیشتر از هدفی که تعیین کرده‌اید، جذب سرمایه کنید. از آنجا که آماده و اجرا کردن کمپین‌ ماه ها طول می کشد، می‌تواند برنامه زمانی شما را به هم بزند.

•  خانواده و دوستان

  بدون حمایت خانواده و دوستان، سرمایه‌گذاران خطرپذیر هم ریسک نخواهند کرد. اگر خانواده و دوستان به اندازه‌ی کافی نسبت به توانمندی ایده‌ی شما در بازپرداخت وجه، اطمینان نداشته باشند، چرا سرمایه‌گذاران خطرپذیر باید داشته باشند؟

  هشدار: از کسانی که ظرفیت از دست دادن پولشان را ندارند درخواست قرض دادن پول نکنید. پولی که از افراد می‌گیرید را به طور حقوقی ثبت کنید تا هر کسی نسبت به تعهدات آگاه باشد. (آیا به آن‌ها سود خواهید داد؟ آیا سهام می‌خواهند؟ چه زمانی توقع بازپرداخت دارند؟)

•  وام‌دهندگان سنتی

  آماده گسترش کسب و کارتان هستید اما قادر به تامین سرمایه‌ی بیشتر نیستید. با درک مناسبی از ریسک کسب و کارتان، ارزش آن  و مدل درآمدی مشخص به نزد بانک‌ها بروید.

  هشدار: بانک ها وام‌دهنده هستند نه سرمایه‌گذار. کسب و کار شما باید به مرحله‌ای رسیده باشد که آن‌ها بتوانند عملکردش را ارزیابی کنند و بر اساس آن به شما اعتبار تخصیص دهند.

•  سرمایه‌گذاران فرشته

  این سرمایه‌گذاران از کسب و کارها در ازای سهامی که دریافت می‌کنند، حمایت می‌کنند. آن‌ها اغلب با یکدیگر یک شبکه می‌سازند و علاوه بر تجمیع منابع به ارائه مشاوره به شرکت‌هایی که در آن سرمایه‌گذاری کرده‌اند می‌پردازند.

•  مراکز رشد

  بعضی از مراکز رشد در سرمایه‌گذاری مشارکت می‌کنند و نیروی حمایتی در حوزه‌های جذب سرمایه، بازاریابی، فروش و استراتژی، به اضافه‌ی شبکه‌ای از متخصصین را در اختیارتان قرار می‌دهند.

  هشدار: چون آن‌ها در موفقیت شما سهیم هستند، افراد مرکز رشد در تصمیم‌گیری‌های شما داخل می‌شوند و همیشه این امکان وجود داره که با دیدگاه شما مخالف باشند.

•  سرمایه‌گذاران خطرپذیر

  سرمایه‌گذاران خطرپذیر در مراحل اولیه یا رشد در ازای دریافت سهام اقدام به سرمایه‌گذاری می‌کنند. بسیاری از سرمایه‌گذاران خطرپذیر، نیروهای متخصصی برای ارائه‌ی راهنمایی به کسب و کارهایشان مورد سرمایه‌گذاریشان در اختیار دارند تا مسیر رشد آن را تضمین کنند. در صورتی که تجربه زیادی در راه‌اندازی کسب وکار ندارید این مورد کمک کننده خواهد بود.

  هشدار: با توجه به این که سهامدار هستند به اظهار نظر خواهند پرداخت. سرمایه‌گذاران خطرپذیر ممکن است که بخواهند عضوی از تیم شان را به رده‌ی بالای مدیریتی شما وارد کنند یا بر تصمیمات کلان شما نظارت داشته باشند.